Çiçek soğanları, bazı bitkilerin yer altında depo organına sahip olarak yetiştirilmesini sağlar. Bu bitkiler, yer altındaki yapılarında besin depolayarak büyüme ve üreme süreçlerini devam ettirir. Çiçek soğanlarının bilinen birçok örneği bulunmaktadır; lale, zambak, frezya ve sümbül gibi bitkiler bu gruba dahildir. Çiçek soğanı olarak adlandırılan yapı, bazı bitkilerin kök, gövde, yaprak veya hipokotil bölgelerinin toprak altında besin toplamasıyla şişmesi sonucu oluşur. Bu bitkilerin toprak üstünde kalan diğer organları kuruyunca, toprak altındaki besin depoları sayesinde üretimlerine devam edilir.

Çiçek soğanlarının bir kısmında, söküm döneminde veya sökümden sonra çiçek taslağı soğanın içinde bulunur. Bu bitkiler, dikilinceye kadar içlerindeki çiçek taslağını geliştirmeye devam eder ve dikimden sonra çiçek açar. Örneğin nergis ve lale bitkilerinde soğanlar dikildiğinde, bu çiçeklerin minyatür hali soğanın içinde yer alır. Bazı çiçek soğanlarında ise çiçek, dikimden sonra meydana gelir. Bu tür bitkilerde ışık oldukça önemlidir; çünkü ışık yetersiz olduğunda çiçek açmazlar. Soğanlı iris ve lilyumlar bu tür bitkilere örnek olarak verilebilir. Çiçek soğanlarında çoğaltma her türde farklı yöntemlerle yapılır.

Çiçek soğanları genellikle sonbahar veya ilkbahar aylarında dikilir ve bu dönemler bitkilerin büyüme döngüleri için en uygun zamanlardır. Çiçek soğanlarının sağlıklı bir şekilde büyüyebilmesi için iyi drene edilen ve besin açısından zengin topraklar tercih edilmelidir. Ayrıca, dikim derinliği ve aralıkları bitkilerin türüne göre değişiklik gösterebilir, bu yüzden her bitki için uygun dikim şartlarına dikkat edilmelidir.